یااباصالح مهدی

نمیدونم شما از بیرون به هرچیزی چطور نگاه میکند ولی فکر میکنم.

هر چیز رو انگار تعریف شده تو ذهن ما جاسازی کردند مثل دانشگاه محل کسب علم.

کتابخونه محلی که همیشه پر از کتابهای ناب و علما و نخبه ها رفت و امد دارند.

یا فلان دانشگاه یا فلان شهر یا فلان منصب.

همه اینها تعریف شده است.

حالا ما همه بریم بالای منبر بگم خوب هست و بد هست.

ولی مطمئن باشید درصد بالا خوب بود یا بد که باعث شدن افکار رو نسبت به خودش تعریف کنند

مثلا حوزه. همه انتظار دارند اعوذ به الله مثل ائمه باشند و

البته ضمن بگم ما با این افکارها اشنا بودیم پس باید میدونست یک طلب مدرس حوزه یا مدیریتش با جاهایی دیگه فرق میکنه ما باید پاسخگو باشیم.

حالا هی ما بیا بگیم اقا حوزه مثل امام خمینی تربیت کرد مثل اقای ایکس تربیت کرد

یا به قول امام نگوید یک حوزوی دزدی کردی بگوید یک.دزد لباس حوزوی را پوشید.

ولی به نظرت این همه صحبت کردن برابر با تاثیر رفتار درست ما نیست..

حالا هر جا هر منصب.

خواهش حرمتش نگه دارید.

الخصوص افرادی که مسولیت به عهد میگیرند.

وقتی پدر و مادر اشتباه کنند. نباید انتظار این رو داشته بچه درست رفتار کنه یا به خاطره اشتباه اش بازخواست بشه.

پس لطف پارتی بازی، عشق کشید.

بابا سخت نگیره، غرور و تکبر، ریا و دور بریزیم.

و عدم توانایی در پذیرش هر مسولیت اعم ریاست یک ادراه در شهر کوچکی باشه یا ریاست جمهوری باشه یا دانشگاه معتبر باشه یا دانشگاه غیر انتفاعی شهر کوچکی باشد.

در هر لباس و منصبی

یادمون بیاد هدف چی بود در مقابل خدا پاسخگو هستیم.

التماس دعا فرج